پیمان حیاتبخش
خوشبختی و سعادت آرزوی همه انسان ها در همه زمانها بوده و هست بدون شک تمام تلاش ما در زندگی برای رسیدن به آرامش و خوشبختی است. با کمی تأمل به این واقعیت می رسیم که برای رسیدن به این آرمان بزرگ داشتن دو رابطه لازم است. رابطه با آفریدگار و رابطه با آفریدگان، هنگامی به سعادت می‌رسیم. که آفریدگار مان را بشناسیم و بدانیم که چرا ما را آفریده است. و از ما چه انتظاری دارد. و ما چگونه میتوانیم او را خشنود کنیم.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِیثَاقَ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِیمُوا الصَّلَاهَ وَآتُوا الزَّکَاهَ ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلَّا قَلِیلًا مِنْکُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ . [بقره ۸۳]
پس از این ارتباط باید رابطه خود را با مخلوقات دیگر به ویژه همنوعان خود اصلاح کنیم. باید به آنان نیکی کنیم. و از آنان نیکی ببینیم. خدای مهربان به وسیله پیامبرانش به ما آموخته است که چگونه این دو رابطه را برقرار کنیم.
یک بار دیگر در آیه ۸۳ بقره دقت کنیم.
خدای مهربان به وسیله حضرت موسی علیه السلام و با کتاب تورات از بنی اسرائیل پیمان گرفت. که تنها او را بپرستند. و در برابر هیچ مخلوق ضعیفی سر فرود نیاورد. با پدر و مادر خود که وجودشان را از آنها دارند خوب رفتار کنند. و احترام آنان را نگه دارند.
به خویشاوندان نیکی کنند و به مشکلات شان رسیدگی نماید. بر سر یتیمان که از داشتن تکیه گاهی هم چون پدر بهره مند نیستند. دست محبت بکشند و از بینوایان دلجویی کنند. با مردم به خوبی صحبت کنند و ادب را نگه دارند در برابر خدای جهان را آفریده و به آنان این همه نعمت بخشیده تواضع کنند. و نماز بخوانند و از مال و ثروتی که خدا به آن بخشیده به نیازمندان ببخشند.
به راستی اگر به این دستورها در جامعه عمل شود. آیا خبری از کینه و دشمنی و اثری از فقر و تنگدستی می‌مانند. آیا افسردگی و بی هدفی و اضطراب و پشیمانی در آن جامعه مجالی برای عرض اندام پیدا میکنند؟ شیطان فرصتی برای کاشتن نهال دروغ و خلاف کاری در دل‌های مردم پیدا میکنند؟
در میان دستورهای حیات بخش این آیه، یکی از آنها در حفظ رابطه دوستی و محبت بسیار موثر است خداوند می فرماید “وقولو للناس حسنا” یعنی با مردم به خوبی سخن بگویید.
امام پنجم ما شیعیان در توضیح این آیه فرموده است:
بهتر از آن طوری که دوست دارید با شما صحبت شود با مردم صحبت کنید. اگر ما به همین یک دستور عمل کنیم بسیاری از مشکلات مان در زندگی حل می شود. اگر ما همیشه پیش از صحبت کردن با دیگران فکر کنیم که دوست داریم چگونه با ما صحبت کنند. و آنگاه با دیگران بهتر از آن صحبت کنیم. رابطه دوستانه و در عین حال محترمانه با مردم خواهیم داشت.
فرض کنید پدران و فرزندان برادران و خواهران هم کلاسی ها و همکاران ما همگی به این توصیه عمل می کردند. در این حال آیا باز هم بر سر مطالب بیهوده و بی ارزش اختلاف پیش می آمد. آیا کسی حاضر می شد به برادر دینش ناسزا بگوید؟ او را دشنام دهد. آیا دیگر زن و شوهری بر سر شور یا بی نمک بودن غذا به هم پرخاش می کردند؟ آیا کسی برای کثیف شدن کفش به سبب برخورد کفش دیگری توهین می کرد؟
در حقیقت این دستور ها مانند نقشه گنج است. که عمل به آن ها ما را به گنج خوشبختی و سعادت می رساند.
همه چیز درباره رشته معارف اسلامی را اینجا بخوانید.
عوامل سعادت و خوشبختی انسان در کلام پیامبر خدا (ص)
ادعای دوستی امامان(ع) بدون پیروی از دستورهای آنان کافی نیست.
