آیا ادعا به تنهایی کافی است؟
من پیرو حضرت موسی علیه السلام هستم پس به بهشت میروم. من از حضرت عیسی علیه السلام پیروی می کنم پس به بهشت می روم. من دین حضرت محمد صلی الله علیه و آله را پذیرفتم پس بهشت برای من است. نظر شما درباره این جملات چیست؟ آیا گفتن این جملات به تنهایی در سعادت و خوشبختی ما تاثیری دارد؟ آیا خدا بهشت ابدی را تنها به خاطر گفتن این سخنان به انسان ها می دهد. ا این ادعاها خنده دار نیست؟
اگرچه ما اکنون این ادعاها می خندیم. در گذشته افرادی بودند در این زمان نیز کسانی هستند که چنین فکر می‌کنند.
آیه ۱۱۱ سوره بقره برای ما از یهودیان و مسیحیان می‌گوید. که می گفتند فقط کسانی وارد بهشت می شوند که یهودی یا مسیحی می باشند. یهودیان و مسیحیان به دیگران فخر فروشی می کردند. که بهشت فقط برای ماست و دیگران از آن محروم هستند.
شاید این خیال خام به برخی از مسلمانان نیز سرایت کرده و آنان تصور کردند تنها با اسلام آوردن بهشتی می شوند. هرچند از دستورهای اسلام پیروی نکنند. قرآن اما قاطعانه با این فکر باطل برخورد کرده است. بهشت سعادت نه به آرزوهای شما بستگی دارد. و نه به آرزوهای اهل کتاب. هر کس مرتکب کار بدی شود سزایش را میبیند (نساء ۱۲۳).
قرآن به همه مردم اعلام کرده که از ادعا و خیال پردازی دست بکشند. و به فرمان خدا گوش کنند. سعادت و خوشبختی در هر زمان به ایمان آوردن به دین آسمانی همان زمان بستگی دارد. در دوران حضرت موسی پیروی از دین او. در دوران حضرت عیسی پیروی از دین او لازم بوده است.و اکنون که پیامبر اسلام مبعوث شده است باید از او پیروی کنیم. مهم این است که در جستجوی حق و حقیقت باشیم .هنگامی که آن را فهمیدیم با کمال میل بپذیریم.
سلمان فارسی
مانند بزرگ مرد تاریخ اسلام و مایه افتخار ما ایرانیان سلمان فارسی همو که از آتش پرستی یعنی دین آبا و اجدادی اش دست کشید. و به دین حضرت عیسی گروید. و وقتی خبر بعثت پیامبر اسلام شنید. خود را با رنج و سختی بسیار به او رساند. هنگامی که حقانیت آیین آن حضرت برایش ثابت شد اسلام را پذیرفت. و به یکی از بهترین یاران پیامبر تبدیل شد. تا آنجا که پیامبر درباره او فرمود سلمان از ما اهل بیت است.
ما نیز باید مراقب باشیم که در دام خیالات و ادعاها نیفتیم.اگرچه ما شیعیان امامت را جزء دین می دانیم.و اعتقاد به آن را برای رفتن به بهشت لازم می‌شماریم.باید توجه داشته باشیم که ادعای دوستی امامان بدون پیروی از دستورهای آنان کافی نیست. و ما را به هدف نمی رساند.
امام صادق علیه السلام به یکی از دوستانش به نام جندب فرمود:
” ای جندب این پیام را به شیعیان ما برسان که مبادا افکار و اعتقادات باطل شما را به بیراهه برد سوگند به خدا که در صورتی ولایت و امامت ما را واقعاً پذیرفته اید که پرهیزگار باشید. در دنیا برای رسیدن به خشنودی خداوند بکوشید و به برادران دینی خود رسیدگی کنید کسی که به مردم ظلم می کند از ما نیست.
منبع : قرآن حکیم،مرکز طبع و نشر قرآن کریم
فرازی از قرآن حکیم ویژه دانش آموزان مرکز طبع و نشر قرآن کریم
