سلسله مراتب معرفت به امام زمان(عج)
منشور محبت و معرفت ۱
مرتبۀ معرفت ما به امام زمانمان ارواحنا فداه تا چه حدّ است و ولیِّ امرمان را به چه اوصافی (ظلم ستیزی،عدالت گستری، آبادسازی، دانش گستری، یا…)می شناسیم.
همه، حضرت را در جایگاه برپاکننده عدل و داد و مبارزه کننده با ظلم و ظالمان می شناسند؛ امّا آیا برقراری عدل جهانی هدف نهایی از ظهور امام زمان (عج)است یا برقراری عدل، خود مقدّمه ای برای یک هدف والاتر است؟
بدون شک مشخّصۀ خاصّی که در روایات برای حضرت ذکر شده، این است که یملأ الله به الأرض قسطاً و عدلًا بعد ما ملئت ظلماً و جوراً .خداوند به دست او زمین را از عدل و داد پرکند. پس از آن که از ظلم و بیداد پر شده باشد.
علاقۀ بسیاری از مردم نیز به امام زمان (عج) بدین جهت است که حضرت، بساط ظلم و بیداد را از روی زمین برمی اندازد. و بساط عدل و داد را در آن
می گستراند.
ولی این، هدف نهایی نیست. درست است که حتّی بعثت تمام انبیا نیز برای برقراری عدل بر روی زمین بوده است: لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ.ولی برقراری عدل جهانی،هدف نهایی نیست. این هدف، خودش هدف والاتری دارد. صِرف این که مردم در زمین عادلانه رفتار کنند. به یکدیگر ستم روا ندارند. و زندگی منظّم و آسودهای داشته باشند. هدف نهایی آفرینش نیست.
با این چیزها، انسان، شریفتر از زنبور عسل هم نمی شود. تا چه رسد که از ملائکه برتر شود. چرا که زندگانی زنبورهای عسل، از زندگانی انسانها خیلی منظم تر و عادلانه تر است.
امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) در بیان هدف از برقراری نظام اسلامی فرمود:
هدف از برقراری حکومت اسلامی، تنها برقراری عدل نیست. هدف نهایی چیز دیگری است: هدف، معرفت الله است.
برقراری حکومت اسلامی و گستراندن عدل در روی زمین به دست توانای امام زمان (عج) خود مقدّمه ای برای تأمین هدف والاتری است. و آن این که زمینه ای فراهم شود. تا بیشتر انسانها بتوانند. به بیشترین مراتبِ معرفتِ لایق برسند.
وجود ستمها و نابرابریها سبب می شود تا انسانها درگیر مسائل مادّی زندگی شوند و به جان هم بیفتند و بدینسان، فرصتی برای رشد معنوی و تکامل روحی خویش نیابند.
هنگامی که بساط ظلم برچیده شد و در پرتو حکومت عدل جهانی، زندگی عادلانهای
برای همۀ افراد بشر برقرار شد. تازه برای انسانها زمینه ای فراهم می شود. که به سوی هدف نهایی خلقتشان حرکت کنند:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضَی لَهُمْ وَلَیُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لَا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً.
خداوند به کسانی که اهل ایمان و عمل صالح و دارای شایستگی رهبری جامعۀ عدل الاهی باشند.وعده داده است که آنان را وارثان زمین کند. و حکومت زمین را به دستشان سپارد. و به ایشان قدرت بخشد تا دینی را که خداوند برای انسانها پسندیده است.در جهان حاکم کنند، و پس از دوران ترس و اضطراب و ناامنیشان، به امن و امان رساند.
این آیه، در این جا تمام نمی شود؛ بلکه در خاتمه هدف والاتری را بیان میکند که همۀ امور پیشین مقدمۀ آن است: یَعْبُدُونَنِی لَایشْرِکُونَ بِی شَیْئاً. تا آن که فقط مرا بپرستند و هیچ چیزی را شریک من نسازند.
آری، در پرتو حکومت صالحان باید عدل جهانی برقرار، و بساط ستم برچیده شود؛ دین خدا حاکمیت یابد و امنیت کامل همه جا را فراگیرد. تا بساط شرک از روی زمین برچیده شود و شرایط پرستش خداوند بر روی آن فراهم آید.
مطالب مرتبط
